Tweede en laatste blog over onze reis naar Oman

10 maart 2019 - Masqat, Oman

Er zijn weer veel dingen gebeurd tijdens onze reis. Hebben veel nieuwe ervaringen gehad en nieuwe mensen leren kennen. 

Vandaar nu pas deze tweede blog

Vervolg dag 6 

Vorige keer hadden we het erover dat we zouden gaan zoeken naar dat strandje waar de locals ons over vertelde. En dat we opzoek zouden gaan naar The Shark Ship. Nou ik kan jullie vertellen, dat hebben we beide niet gedaan :). in plaats daarvan zijn we een stuk richting het zuid-westen gereden opzoek naar Wadi Dharif. Een wadi die niet zo bekend is als alle andere wadi’s hier. Na ongeveer 1,5 uur rijden kwamen wij bij de wadi aan. We grapte nog over het zien van flamingo’s. Wanneer we aankwamen zagen we in de verte wat vogels zitten. Ik pakte mijn verrekijker vol enthousiasme en ja hoor, F*CKING FLAMINGO’S! We parkeren de auto pakken onze camera en lopen als twee kleine kinderen voorzichtig richting de dieren. Naast de flamingo's zagen we ook nog ezels en dromedarissen en ook nog heel wat andere vogels. Nadat we ons best hebben gedaan op het maken van goede foto‘s hebben we onze reis vervolgd terug richting het noorden. We wilde alvast zoveel mogelijk noord rijden zodat we de volgende dag minder tijd kwijt waren aan rijden. In de vorige blog had ik het over het beter uitzoeken van een slaapplaats. Nou, dat is niet helemaal gelukt. Ongeveer rond 18:15, wanneer het in de woestijn al best donker begon te worden. Heb ik de auto bewust van de weg gereden (op een goede manier) en de auto geparkeerd naast een berg. In de hoop dat dit wat wind op zou vangen. ik kan je vertellen, dat viel vies tegen. Het was weer een heerlijke nacht... Maar we hebben wel flamingo’s gezien! 

Dag 7 

Deze dag bestond uit veel rijden. Maar dan ook heel veel rijden. Ongeveer 6 uur terug naar het noorden richting Muscat. Met als tussenstop Wadi Dam. Hier waren twee hikes die je zou moeten kunnen doen. Echter, eenmaal aangekomen op locatie en begonnen aan de eerste hike. Liepen we ons al snel vast. Na zowel links als rechts gegaan te zijn en geen vervolg route konden vinden hebben we de hoop opgegeven en zijn we terug gegaan. Achteraf gezien dachten we de goede weg wellicht gezien te hebben. Helaas was het al te laat om deze hike nog te beginnen. Dus we reden een stukje terug en hebben dan wat crossen een mooie plek gevonden om te slapen. Namelijk aan het einde van de dam. Tussen 2 bergen in, heerlijk rustig. De avond was nog jong en na wat kletsen en zowat 20 potjes dammen op de Ipad zijn we naar ‘bed’ gegaan. 

Dag 8 

Vandaag staat de Balcony Walk op het programma. Een hike van ongeveer 5 a 6 kilometer die via een pad op 1700 meter hoogte langs de berg afloopt. 

Na ongeveer 1,5 uur kriskras door de bergen gereden te hebben kwamen we eindelijk aan op de bestemming. Een piepklein dorpje genaamd Al Khitaym. Er stonden meer auto’s geparkeerd dan dat er mensen woonde. Na een vriendelijk welkom van zo’n 4 tot 5 tamme, schooiende, geiten, zijn we aan de hike begonnen. Na ongeveer 45 minuten lopen en na meerdere personen ingehaald te hebben stuiten we op een pauzehoudend Nederlands gezin. Na wat gepraat besluiten we om de hike ‘gezamelijk’ af te maken. Aangezien we er toch bijna zijn. Dachten we... Na ongeveer 20-25 minuten bereiken we dan eindelijk een punt waarvan we denken dat dat het einde zou moeten zijn. we vonden het in ieder geval mooi geweest. Loki en Ik waren nog een stukje verder door gegaan waarvoor je wat moest klimmen. En zijn na dat geklim en geklauter terug gegaan. Terug naar de start. 

Na ons even weer opgefrist te hebben zijn we weer opweg gegaan richting Muscat. De hoofdstad van Oman. Dit omdat we morgen ochtend om 9:30 op een verzamelpunt moeten zijn. Ahmed, die ik in de vorige blog benoemd heb, organiseert samen met 3-4 vrienden een activiteit waarbij een nacht op het strand slapen inbegrepen is. Maar na wat contact gehad te hebben met Ahmed kwam er een wending in de planning. Hij vraagt ons vanavond al mee, hij gaat samen met die vrienden alvast een nacht op het strand doorbrengen. Na even overleggen met elkaar besluiten we het te doen en vervolgen we onze reis richting Ahmed. 

Rond 18:30 komen we dan eindelijk, in het donker, aan op de locatie. We begroeten elkaar en stellen ons voor aan een van zijn vrienden. Het was allemaal een beetje onduidelijk met wat nu precies de bedoeling was. Dus we besloten maar gewoon even af te wachten en de domme tourist uit te hangen. Aangezien we alleen noedels hadden en zij daar nogal om moesten lachen namen ze ons mee naar de lokale snackbar. Hier kregen we 4 heerlijke wraps gevuld met groente en vlees en allebei een blikje drinken. Na ongeveer 20 minuten gaan we weer verder. Ze moesten nog even wachten op iemand met de sleuten voor een hek. Welk hek werd ons later pas duidelijk. 

Vooralsnog was het voor ons vrij onduidelijk wat nou precies de bedoeling was. Maar na enige tijd werd het ons duidelijk. We zouden vanavond al het op het desbetreffende strand een nacht gaan doorbrengen. Deze was echter alleen bereikbaar met een boot. Gelukkig hadden zij dan ook een boot waarmee we naar het strand konden. We moesten onze tas inpakken voor 1,5 dag en vertrokken na wat logistiek gedoe richting het strand. Zelf vond ik het best even spannend. Met 4 guys (en Loki natuurlijk) op een boot, in het pikke donker, op zee met redelijke golven, op weg naar een onbekend strand. En dan niet te vergeten dat al je waardevolle spullen op die boot liggen.... Maar, na enige tijd varen kwamen we dan aan op het strand. Er stonden al wat parttentent opgesteld en hebben daar alle spullen ondergezet. Hierna gingen we terug de zee op om nog te gaan vissen. Helaas hebben ze meerdere plekken geprobeerd maar niks gevangen. Dan maar lekker terug naar het strand. Eenmaal aangekomen bij het strand schrokken we even. Het was flink vloed geworden... shit, als dat maar goed is gegaan. Maar op wat enkele tasjes met boodschappen na, was er verder niks nat geworden of weggedreven. 

We sluiten de avond af met een heerlijke zelf gebrande whiskey (ook al is alcohol een beetje een ding daar...) en luisteren naar wat muziek en kletsen wat met elkaar over van alles en nog wat. Rond 01:00 besluiten we om naar bed te gaan. Heerlijk in onze tent op het strand. Lekker in het zand...

Dag 9

Rond 8:00 worden we wakker. kruipen uit onze tent en zien dat Ahmed en zijn vrienden al op zijn. Er staat zelfs al een simpel maar lekker ontbijtje klaar voor ons. We eten wat, kletsen wat en na enige tijd komt een van de vrienden terug met de boot. Het andere deel van de groep ariveert. 9 personen waarvan 1/3 lokale vrienden zijn van Ahmed. De andere personen komen uit India en de philippine. 

Nadat we alle spullen hebnen uitgepakt hebben we gevolleybald met een aantal mensen. Toen was het tijd voor lunch. Geen idee meer wat we allemaal hebben gehad. Na de lunch was het tijd voor een rit achter de boot. Met zijn 3e in de band achter de boot aan. Wij samen met Koshy, de man uit India. Hij hammerde er nogal op dat we uitbundig moesten doen want dat zou leuk zijn voor de video’s. Nou wij zijn de moeilijkste niet en joelen en gillen het uit. Zo’n ritje is echt super gaaf maar dat zoute water in je gezicht is enigzins vervelend. De mensen op de boot stonden erop dat ze de band zouden laten kantelen. Maar dit is ze niet gelukt. Wat wel gebeurde is dat een deel van de band onder water kwam en daardoor de band zonk. Koshy schrok hiervan en kwam in het water terrecht. Hupp terug de band in. Maarja helaas knapte het touw en waren los. Na nog even rondgedobberd te hebben en weer vast te zitten aan de boot zijn we terug gegaan naar het strand. 

In de avond was er een heerlijke BBQ met van alles en nog wat. Vis, vlees, gekke salades en brood. Nadat we 100 x een beetje verplicht hebben opgeschept werd er een stukje verderop plaats gemaakt voor een kampvuur. Best lekker aangezien het al best wel koud werd. Muziekje erbij en beetje kletsen. Daarna volgde de wazige spookverhalen. De vrienden lachten elkaar uit want de een geloof wel- en de ander geloofd niet in spoken. Wat bij sommige voor de nodige frustraties zorgde. Na dit allemaal gehad te hebben was het tijd om lekker te gaan slapen. Alweer de laatste nacht in het strandtentje. 

Dag 10

Dat wakker worden in de natuur is iets wat echt nooit gaat vervelen. Het is rustig wakker worden met geluiden om je heen uit de natuur en niet te vergeten een prachtig uitzicht. 

Vandaag is het in de ochtend slechts een kwestie van even ontbijten en spullen inpakken. Nog even praten en groepsfoto’s maken. Wachten tot de boot ons weer komt halen. Ondertussen was ik nog even snel de berg opgeklommen en phoe... wat een machtig mooi uitzicht. 

Rond 11:00 was het dan zover. Het bootje was er en het werd tijd om weer terug te gaan naar onze geliefde auto. In alle rush helaas geen afscheid kunnen nemen van onze beste vriend Ahmed... Hij bleef schijnbaar nog op het strand om de overige spullen op te ruimen. Wat een top gozer. 

Eenmaal terug bij het kleine ‘haventje’ is het afscheid nemen van iedereen. Even social media uitwisselen natuurlijk en terug lopen, op blote voeten, naar de auto. Alle spullen weer een beetje logisch opruimen in de auto, even opfrissen en we gaan weer door. Op naar de hoofdstad! Eerste stop, the grand mosque. De op 1na grootste moskee ter wereld. Een geschenk van de sultan. We wisten dat deze beperkte openigstijden had voor touristen maar wilde toch graag een gokje wagen. Eenmaal daar aangekomen kleden we ons netjes om (lange kleren aan) en lopen het terrein op. Maar helaas kwamen we er al vrij snel achter dat het nu ondertussen gesloten is... Dan maar even een rondje door de prachtige tuin van de moskee en weer terug naar de auto. Op naar 1 van de 2 grote winkelcentra die we willen bezoeken. The grand mall of Muscat. Alles is hier groot, maar dit overtrof echt alles. Een enorm pand vol met honderden verschillende geurtjes van wierook en luxe artikelen. Allemaal ver boven ons budget :p. Maar gelukkig konden we na 2 dagen wel weer gebruik maken van zoiets simpels als een toilet en stromend water. Dat was toch wel erg fijn.... Na denk ik 5 rondjes te hebben gelopen en koffie te hebben gedronken, hebben we (denk ik) alles wel een beetje gezien. 

We wilde nog graag iets toen voor onze toffe gastheer Chris, van Nomad Tours. Hij had ons zijn enige en laatste kaart gegeven die hij had. Alleen is deze door het vele vouwen helaas overleden. Dus wij besloten om naar de luchthaven te gaan en voor hem een stel nieuwe kaarten te halen. Zo gezegd en zo gedaan. Auto even bij kort parkeren gezet, Loki in de auto blijven zitten en ik snel naar binnen gegaan om opzoek te gaan naar kaarten. Check! Gevonden. 3 in het Arabisch en 1 in het Engels. Iets is beter dan niet toch? 

Nu moesten we weer een slaapplaats vinden. Eerlijk gezegd had ik daar vandaag even niet zo heel veel zin in. Ik had geen idee waar en alles buiten de staf was alweer ruim 1 uur rijden. Toch maar even Ahmed raadplegen. Hij gaf ons een plek waar we konde komen met de auto, vlak bij de plaats waar we vannacht ook nog geslapen hebben. Oke dan maar daarheen. Maar eenmaal daar aangekomen blijkt het strand bezet te zijn en zijn er nog geen dagtouristen rondom het strand. Misschien weet onze vriend Koshy nog een plek. Hij heeft wel een plek, een plek waar we stiekem ook al wel een beetje op hadden gehoopt en iets wat die deze ochtend ook al had laten vallen. Namelijk een bed bij hem in zijn luxe appartement. YES DAT WILLEN WE WEL. 

Het is een flink complex, voorzien van alle gemaken. Hij zelf was in het bezit van een appartement via zijn werkgever en moest dit delen met twee canadezen. Alleen waren deze canadezen nu thuis en waren er twee bedden vrij. Top! Koshy liet ons het appartement zien en gaf ons een bed waar we heerlijk in konden slapen. Maar naast het uitzicht dat we hebben, de comfort die we toch wel even waarderen en het feit dat Koshy al begonnen is met koken voor ons, mochten we ook nog even gebruik maken van de sportschool onder in het complex. Dus toen even flink sporten, al het luie zweet eruit en toen een heerlijke douche genomen na 10 dagen. En niet te vergeten, heerlijke indiaanse kip gegeten. Na de plannen van morgen doorgesproken te hebben was het een mooie tijd om te gaan slapen. We moeten er namelijk wel op tijd uit vanwege Koshy, die moet werken op zondag (Omaniërs hebben weekend op vrijdag en zaterdag). 

Dag 11

Onze laatste dag... wel een vreemd idee. Maar we maken er het beste van! Vol enthousiasme stappen we weer in onze coole bak en gaan naar terug naar de the grand mosque en dit keer, is die wel open gelukkig. Wel waren we erg vroeg maar dat is maar goed ook. Wat het werd steeds drukker en de tourbussen reden af en aan. Maar wat een gebouw. Groot van buiten maar nog veel groter van binnen. Alles netjes en geen vuiltje te bekenen. Je loopt dan ook de grootete gedeeltes op sokken of blote voeten.

Maar het is echt de moeite waard om even binnen de muren te hebben gekeken van deze moskee. Volgende halte Muttrah Souq. Een grote beroemde overdekte ‘markt’ net buiten het bruisende centrum van Muscat. Na eindelijk de auto te hebben geparkeerd zijn we naar de markt gelopen. Onduidelijk waar de logica was zijn we gewoon ergens naar binnen gelopen en hebben we de menigte gevolgd. Maar wat een locatie is dit zeg... Onze verwachtingen waren; veel lokale producten zoals vijgen en wierook, koffie en Omaanse kledij. Maar in plaats daarvan waren het allemaal kleine winkeltjes met winkeliers die op je geld aan het azen zijn. Ze passen je kleding aan en proberen je van allerlij, in mijn ogen, zooi, aan te smeren. Daarnaast waren er ook nog zo’n 75 juweliers die de meest uiteenlopende juwelen verkochten. Niet wat we hadden verwacht... maar wel bijzonder om te zien. 

Voor de rest hebben we deze dag niet erg veel meer gedaan. We hebben de auto afgetankt en gewassen en zijn doorgereden naar Nomad Tours. Hier wordt de auto namelijk ook weer opgehaald. En het is maar goed ook dat we er al eerder waren want ALLES moest opnieuw worden ingepakt, anders had het niet opnieuw in de tassen gepast. 

Tijdens het inpakken raakte ik aan de praat met een Brits stel. Na even gekletst te hebben werden we uitgenodigd voor een BBQ op de rooftopgarden van Nomad Tours. Hier zeggen wij natuurlijk geen nee tegen! Nadat we de auto met pijn in ons hart weer hebben teruggegeven en onze tassen hebben ingepakt was het tijd om even te relaxen en netjes te wachten op de BBQ. Ondertussen de taxi geboekt om ons 23:30 op te halen en naar het vliegveld te brengen zodat we op tijd zijn voor onze vlucht. Rond 20:00 was de BBQ klaar en konden we zo met nog een aantal andere, aanschuiven. Hij had het eerst over wat vis die hij gevangen had die we gingen pakken maar ondertussen was het een uitgebreide BBQ geworden met weer salades, sauzen, brood en een heerlijke pikante Indiaanse curry. Wat was dit allemaal lekker zeg! Veel beter dan noodels ;).

Na heerlijk gegeten te hebben en nog even nagepraat te hebben met het Britse stel was ik begonnen aan het schrijven van deze blog. Echter, kwam ik niet ver. Het stel kwam weer bij ons zitten en begon over de meest bizare reisverhalen die het stel heeft meegemaakt. Maar zeker de moeite waard geweest om naar te luisteren. En natuurlijk ook wel zo netjes na zo’n heerlijke BBQ. 

Dag 11/12

Om 23:20 was onze taxi er al en zijn we richting het vliegveld gegaan. Netjes op tijd voor onze vlucht. Maar dan... ik hoor een man zeggen dat er vertraging is. Maar ik laat me niet zo snel van de kaart brengen en raadpleeg eerst de borden en internet. Daar zie ik zo snel niks op. Dus dan maar even wachten nog. Maar toen gebeurde toch datgene waar we bang voor waren. Vertraging. Nee geen 30 minuten of een uur. Maar ruim 5 uur! Leuk want onze overstap zou vertrekken om 7:15. Alleen was dit nu de tijd dat we in Muscat vertrokken richting Istanboel. K*TZOOI... en toen... afwachtend op meer informatie kunnen we na 2 uur eindelijk inchecken. Het vliegveld is erg rustig maar alle plekken om mogelijk even te liggen zijn nog allemaal bezet. Pas om 5:00 vinden we een plekje waar we even kunnen liggen. Alleen moesten we ons om 6:00 melden bij de gate. TOP. Na 30 minuten mijn ogen dicht te hebben gehad schrik ik wakker van een omroep en sta ik op... dan maar alvast naar de gate. Deze was alleen nog dicht. Dan maar op de grond verder dutten. Al probeerde we elkaar we een beetje wakker te houden zodat we in het vliegtuig nog wat konden slapen. Na al dit vertrokken we dan eindelijk naar Istanboel. Ik heb heerlijk kunnen slapen alleen Loki had de pech dat hij niet meer inslaap kwam... heel zuur. In istanboel werden Loki en ik, maar ook alle andere mensen met een overstap, opgewacht door personeel van de luchtvaartmaatschappij. Een nieuwe vliegticket naar Amsterdam. Deze vertrekt rond 16:00. Weer een paar uur wachten dus. Gelukkig ging dit een stuk sneller voor ons gevoel. Na alles kwamen we dan eindelijk aan in Nederland rond 17:30 (tijdverschil). Koffers ophalen en gaan. We hebben het gehad. 

Nu lekker naar huis met de privè taxiservice (thanks mom <3)  

Slot

Wat hebben we veel meegemaakt in zo’n korte tijd. Nog veel meer dan dat ik allemaal geschreven heb (ja, echt waar). Maar dit is zeker een reis geworden voor in de boeken. Het land is dan ook een echte aanrader. 

Ik hoop dat ik jullie zo een beeld hebben kunnen geven van onze reis en onze ervaringen in het prachtige Oman. Bedankt! 🇴🇲

Foto’s

2 Reacties

  1. Ellen:
    10 maart 2019
    Geweldig. Leuk om jullie avonturen mee te lezen. Mooie reis, herinneringen gemaakt. TOP!!
  2. Petra Berends:
    10 maart 2019
    Wat een mooi avontuur. Leuk om jullie ervaringen te lezen! Prachtige foto’s.👍🏼